همدستی کیهان و کمونیست ها برای بلوای مصادره – اخبار – ساعت ۲۴

ساعت 24- گردانندگان روزنامه کیهان به نمایندگی از افراطیون ایرانی و بقایای حزب توده از طرف همه افراطیون کمونیست ونیز دولت روس به بهانه اینکه با دشمنان همدستی فکری دارند ونیز می خواهند سرمایه‌ها را به خارج منتقل کنند بر طبل مصادره استارتاپ ها می‌کوبند. این هماهنگی همزمان ایا تصادفی است؟ کدام یک به دیگری آدرس می‌دهند؟

واقعیت این است که گروهی از بقایای حزب توده با تحریک ذهنی افراطیون ایرانی ضد غرب می خواهند داستان مصادره‌ها به روش اوایل پیروزی انقلاب اسلامی‌را زنده کنند و هرروز به بهانه‌های گوناگون اتاق بازرگانی و سرمایه گذاران ایرانی را تهدید می‌کنند. پس از مقاله تند حسین شریعتمداری که به طور صریح خواستار سلب مدیریت ومالکیت بنگاه‌ها ی بزرگ بخش خصوصی شده بودروزگذشته بار دیگر یکی از سرمقاله نویس های روزنامه کیهان هشدارداد. امروز نیز سایت پیک نت طرفدارروسیه و مخالف سرسخت کارافرینان ایرانی نوشت : حسین سلاح ورزی” رئیس پرحاشیه اتاق بازرگانی (مجمع الیگارش های ایرانی) در یک سخنرانی درباره خطر بحثی که در ارتباط با “مصادره اموال” در فضای عمومی جریان یافته هشدار داد. او گفت:مهمترین محور توسعه، سرمایه‌گذاری‌های داخلی و خارجی است و مهمترین عامل سرمایه‌گذاری رعایت حقوق مالکیت است که سخن از مصادره، آن را به خطر می‌اندازد. سلاح ورزی توضیح نداد که اگر رعایت حقوق مالکیت موجب جلب سرمایه و سرمایه‌گذاری می‌شود چرا در ایران معکوس شد و رعایت “حقوق مالکیت” موجب شد که بنا بر آمار رسمی هفتاد میلیارد دلار سرمایه، طی یکسال و نیم، از ایران به مقصد کانادا خارج شود؟
 بی گمان اگر حساب و کتابی وجود داشت و از “حقوق مالکیت” چنین بی پروا تا مرز اجازه ویرانی کشور حمایت نمی‌شد، امکان داشت که بتوان جلوی خروج این سرمایه‌ها را گرفت و آنها را مصادره کرد و صاحبانشان را دستگیر و به زندان انداخت یا حداقل پاسخگو کرد. آنچه سلاح ورزی می گوید نشان می‌دهد که ظاهرا بتدریج کسانی در حاکمیت به این نتیجه رسیده‌اند که بدون کوتاه کردن دست الیگارش ها و سلب مالکیت از آنها در ایران هیچ تحول اقتصادی ممکن نیست.
همانگونه که روسیه آغاز شده و یا در چین به گونه ای دیگر اجرا شده است. در چین سرمایه سرمایه دارانی که فعالیتشان به ضرر منافع عمومی تشخیص داده شود مصادره می‌شود و سرمایه مصادره شده وارد عرصه عمومی و ملی می‌شود. در ایران نیز راه دیگری، جز آنچه در چین و روسیه انجام شده و می‌شود وجود ندارد. نظرات کسانی نظیر یاسر جبرائیلی مسئول مرکز نظارت راهبردی مجمع مصلحت نظام که خواهان تعیین تکلیف سرمایه‌های صادرکنندگان فولاد و پتروشیمی و خام فروش ها و تملک آنها توسط دولت شده بر پایه آگاهی از همین راه حل نهائی است. اولیگارش های ایران که در اتاق بازرگانی جمع شده‌اند از همین سخنان و پیشنهادها وحشت کرده و به سلاح ورزی ماموریت داده‌اند تا تهدید به خروج سرمایه از ایران کند.

این ترس و وحشت با حمایت افرادی نظیر دکتر محمدرضا یزدی زاده که از راهکارهای حقوقی و رادیکال برای حل مشکلات اقتصادی کشور پشتیبانی می‌کنند بتدریج در سطح بالای نظام هوادارانی یافته است.
ظاهرا کسانی در حاکمیت به این نتیجه رسیده‌اند که مماشات با گردانندگان اتاق بازرگانی و الیگارش های ایرانی جز دامن زدن به خروج سرمایه و فشار بیشتر به مردم نتیجه ای نخواهد داشت و سرمایه الیگارش ها قبل از انکه از ایران خارج شود باید ملی و عمومی‌شود.